Gospel of Mark

نص:

آیاتی رو که خوندم ممکنه بارها تا امروز خونده باشیم و از جایی که میدانیم عیسی از مردگان قیام کرده، شاید رنجی که شب قبل از به صلیب کشیدنش تو جتسیمانی تحمل میکنه را، برامون اونقدر سخت نباشه چون میگیم خوب اونکه میدانست قراره چه اتفاقی بیفته و بدون شک دردی که تو جتسیمانی داشت رو، نمیشه با رنجی که بالای صلیب میشکه، مقایسه‌ کرد، ولی در واقع، شاگردا تو این ۳ سال، هیچوقت عیسی را اینقدر پریشان و ضعیف ندیده بودن.

گریه کردن برای مرگ ایلعازار یا دردش برای اورشلیم و شهرهای اسرائیل که اونو رد کرده بودن رو بیاد میاوردن ولی، هیچوقت ندیده بودن اینقدر زیر فشار باشه که بگه جان من از درد رو به مرگه.

بعد از یک روز طولانی که شام فصح را آماده کردن و خوردند، عیسی حرف های عجیبی رو شروع کرده به شاگردا زدن، از خیانت کردن یک‌ نفر صحبت میکنه و بعد میگه شیطان میخواست ایمان شما را از بین ببره که براتون دعا کردم، پطرس تو من رو انکار میکنی و بقه‌اتون هم منو ترک میکنید و اضطراب شدیدی داره و حالا هم ازشون میخواد که بیدار بمونن و دعا کنن تا تو آزمایش‌ها نیفتن.

این همه اضطراب و ناراحتی عیسی واسه چیه؟ آیا واسه رنج صلیبه که هنوز شروع نشده.

فکر میکنم این غم تو طول زندگی‌ عیسی همیشه همراهش بوده. از اول میدانست که قراره بجای گناهکاران چه رنجی رو تحمل کنه و طعم رنج برای عیسی، تلخ‌تر از طعم رنجیه که بقیه انسان‌ها میکشیدن چرا که عیسی مستحق این رنج نبود ولی انسان‌های دیگه یا ما بودیم و عیسی هم تا اینجا کارش را تمام کرده بود چرا که شاگردها را تربیت کرده بود و نبوت‌ها و پیشگویی‌های کلام رو به انجام رساند و فقط کفاره گناهان باقی مانده بود. دیگر نه بحث گفتگو با مذهبی‌ها خبری بود و نه تعلیم بلکه فقط تسلیم شدن به اراده پدر و نوشیدن جام صلیی که براش آماده شده.

این شب، برای ما مهمه و باید ازش یاد بگیریم چون ۴ فصل از انجیل یوحنا، فقط مختص همین صحبت‌های آخر و دعاهای عیسی هست که تو فصل‌های ۱۴ـ ۱۷ میخونیم و به موضوعات مختلف و مهمی را اشاره میکنه مثل اومدن روح‌القدس و دعا کردن به اسم عیسی و بازگشت به جلال ازلی‌اش یا دعایی که برای شاگردها و ایماندارای آینده که ما هستیم.

و چیزی زیادی هست که وقتی به این متن نگاه میکنیم، میتونیم یاد بگیریم و من میخوام راجع به ۴ چیز که تو این فصل‌ها دیدم راجع بهش صحبت کنم که قلب من رو لمس کرد و اولین چیز:

۱ـ باید یادمون بمونه نجات ما، کار آسون و پیش پا افتاده‌ای نبود و قیمت زیادی واسه اون پرداخت شد که این شاید مهمترین چیز باشه که وقتی تو سختی‌ها قرار میگیریم، فراموش نکنیم که خدا واسه بدست آوردن ما چه بهایی داد و ارزش ما برای خداوند چقدر هست.

۲ـ دومین چیز که واسم خیلی مهم بود این بود که یا وقتی که رنج و مصیبت‌ها میاد، ما نباید احساس محکومیت کنیم. گاهی تو زندگی روزهایی میرسه که بنظر میاد صدایی از آسمان شنیده نمیشه و باید یادمون بمونه به جای گلایه‌ و قر زدن‌های بیهوده که فقط زندگی‌ و روح‌مون رو تلخ میکنه، تلاش کنیم محبت و اراده اون رو بیشتر بشناسیم و ازش درس بگیریم. همونطوری که غروب کردن خورشید، به معنای از بین رفتن خورشید نیست، غم‌ها و رنج‌ها یا مصیبت‌ها، دلیل طرد شدن ما توسط خدا نیست بلکه شروع یک فصل جدید تو رابطه‌امون با خداست.

۳ـ سومین چیز اینه چطور عیسی تو باغ جتسیمانی پیروز شد؟

با تسلیم شدن به خواست پدر. وقتی عیسی میگه نه به خواسته من بلکه خواسته خدا. وقتی اراده خدا را بجای اراده خودت میخوای، همون لحظه است که پیروز شدی.

۴ـ و آخرین چیز، دعاست. اگه یادتون باشه عیسی وقت خیلی زیادی رو برای دعا میزاشت و اگه یادتون باشه تو یکی از مثل‌هاش میگه که نمیتونی وارد خانه مرد زورآور بشی و اموالش را غارت کنی، مگر اینکه اول اون را به بندی.

عیسی تو طول زندگیش این کار را انجام داد و با دعا و تسلیم شدن به خواسته خدا، توانست اموال شیطان را به غارت ببره.

قرن‌ها، انسان‌ها اسیر شیطان بودن و عیسی با شکست شیطان، تمام اموالش که ما هم بخشی ازش بودیم را به غنیمت برد. کسایی که اسیر شیطان بودن، در اسارت گناه بودن، به اسارت و آزادی عیسی رسیدن و قبل از اینکه توی جنگ‌های روحانی پیروز بشیم، این پیروزی برای ما تو دعا به دست میاد.

میخوام تشویقتون کنم به دعا کردن و تسلیم شدن به خواسته خداوند و امیدوار بودن به آینده چون اون همیشه بهترین را برای در نظر میگیره چنانکه تا امروز ممکنه به این نتیجه رسیده باشیم.