Gospel of Mark

نص:

این مثل عیسی، به شاگردها و به ما اینو یاد میده که واکنش افراد نسبت به شنیدن پیام انجیل، همیشه یکسان نیستش و همه این تشنگی یا نیاز به نجات رو به یه اندازه حس نمیکنن. این میتونست به شاگردا و امروز به ما این پیام رو بده که انتظار اینو نداشته باشین که همه چیز اونجوری که ما دوست داریم، پیش بره چون ملکوت و پادشاهی خدا، قرار نیست با استانداردهای ما پیش بره بلکه به قانون و استاندارد خدا.

به لطف کتاب‌ مقدس و روح‌القدس و منابعی که تو دسترسمون داریم، فهمیدن و درک کردن بخش های زیادی از کتاب مقدس، آسون شده ولی زمان عیسی، نه روح‌القدس به افراد داده شده بود، نه انجیل تو دسترسشون بود و حتی عهد عتیق رو به راحتی تو دسترس نداشتن.

بر خلاف بیشتر تعالیم و مثل‌های عیسی، این مثل اشاره‌ی مستقیمی به پادشاهی خدا نمیکنه و بدون شک افرادی که داشتن این داستان رو میشنیدن، براشون گیج کننده و مبهم بود از خودشون میپرسیدن، منظور عیسی چی میتونسته باشه؟ آیا پسر یوسف نجار، میخواد از کشاورزی اینبار چیزی یادمون بده؟ شاگردا هم با بقیه فرقی چندانی نداشتن تا وقتی که آیه‌های بعد رو می‌بینیم که این داستان رو براشون تفسیر میشه.

این مثال، نشون میده که پذیرفتن عیسی، فقط با یه جواب سرسری، زیاد امکان پذیر نیست. این دعوت، به خیلی‌ها موعظه شد و میشه و خیلی‌ها جواب مثبت میدن، ولی با پذیرفتن و موندن در عیسیه که میشه رشد کرد و ثمر آورد وگرنه از بین رفتن بذری که پاشیده شده، احتمالش خیلی زیاده.

بذر یا پیامی که تو زمین‌ها ریخته میشه، یکی بود اما کیفیت پاسخ افراد و آمادگی پذیرش انجیل بود که متفاوت بود. سه تا از این ۴ زمین، زمین‌هایی هستن که نهایت بی‌ حاصل میمونن با اینکه هر ۴ زمین، یک ‌پیام رو دریافت کردن و یک بذر رو گرفتن، اما فقط یکی از اون‌ها بود که ازش محصول به دست میاد.

زندگی و رفتار مائه که نشون میده پیامی که تو دل ما کاشته شده رو چجوری پذیرفتیم و چطور بهش پاسخ دادیم