Listen now for free

Philippians

گاهی در زندگی به موقعیت‌هایی می‌رسیم که هیچ چیز مشخص نیست؛ مثل این است که در میان طوفان گیر افتاده باشیم. این فکر همیشه برای من جذاب بوده: چطور می‌شود در چنین شرایطی آرامش را حفظ کرد، اعتماد داشت و با قدرت ایستاد؟ همین دغدغه باعث شد به یکی از خاص‌ترین نامه‌های عهد جدید برسم: نامه پولس به کلیسای فیلیپیان.

این نامه را پولس زمانی نوشت که در زندان روم بود؛ اما نکته عجیب و الهام‌بخش این است که با وجود سختی‌های زندان، این نامه پر از شادی، قدردانی و امید است. چطور ممکن است کسی که به ناحق زندانی شده و در آستانه اعدام است، از شادی سخن بگوید؟ این چیزی است که در طول بررسی این نامه با هم کشف خواهیم کرد.

برای درک بهتر، به ماجرای آغاز کلیسای فیلیپی نگاهی می‌اندازیم. پولس در سفر بشارتی دوم خود، با هدایت رؤیایی به مقدونیه رفت. در فیلیپی، او زنی به نام لیدیه را ملاقات کرد که به ایمان آورد و همراه خانواده‌اش پایه‌گذار کلیسا شد. اتفاقات در فیلیپی به‌سادگی پیش نرفت؛ پولس به دلیل آزادی یک دختر فالگیر از روح شریر، به زندان افتاد. اما حتی در زندان، او و سیلاس با پرستش خدا، شاهد معجزه‌ای شدند که درهای زندان را گشود و باعث ایمان آوردن زندان‌بان شد.

کلیسای فیلیپی با پولس ارتباطی خاص داشت؛ نه تنها از نظر روحانی بلکه از نظر مالی و روحانی نیز حمایتش می‌کردند. این نامه مثل نامه‌ای صمیمانه از یک میسیونر به کلیسای حامی‌اش است. پولس در این نامه درباره شادی در جفا، اهمیت اعتماد به خدا و اولویت دادن به مسیح صحبت می‌کند.

با وجود کوتاهی این نامه (فقط ۱۰۴ آیه)، بارها و بارها نام مسیح ذکر می‌شود. این نشان می‌دهد که پولس در هر شرایطی، مسیح را در مرکز زندگی‌اش قرار داده بود. این نامه دعوتی است به ما که در هر موقعیتی، شادی را در ایمان خود پیدا کنیم و به اولویت‌های زندگی‌مان نگاه تازه‌ای بیندازیم.

امیدوارم در این سفر معنوی با هم همراه باشیم.

  • Episode: فیلیپیان ۲:‌ ۱ ـ ۴
  • View all episodes: Philippians
      • 01
      • فیلیپیان ۲:‌ ۱ ـ ۴  |  Philippians 2 : 1-4

      نص:

      تشویق کردن ایمانداران و کلیسا

      آیا شما هم ایماندارایی را دیدید که همیشه و در حال تشویق کردن هستند.

      این یکی از خصوصیاتی بود که برنابا، توش خیلی خوشنام بود به حدی که اون بود که ایماندارای اولیه را تشویق به حمایت مالی از کلیسا کرد یا اینکه وقتی کلیسا هنوز به پولس شک داشت، اون بود که دست پولس رو گرفت و وارد کلیسا کرد. این به اینجا ختم نشد بلکه حتی تو پذیرش ایماندارن غیریهودی توسط کلیسا، اون نقش خیلی مهمی تو انطاکیه داشت و در نهایت، جز آخرین چیزهایی که درباره برنابا می‌خوانیم اینه که اون پولس را به انطاکیه آورد و در نهایت، باعث شد که توسط کلیسای انطاکیه، این دو به سفر بشارتی فرستاد بشن که می‌تونیم تو کتاب اعمال رسولان ببینیم چه اتفاقی افتاد.

      شاید این تو عهد جدید، نمونه و بهانه خیلی خوبی باشه برای اینکه افراد را تشویق کنیم تا شاید باعث بشه افراد، تو زندگی روحانی یا خدمت روحانی‌اشان بیشتر انگیزه بگیرن و روزی خدمت بزرگی به مسیح و کلیسا کنن. ممکنه شما هم چنین افرادی را تو زندگی بشناسید یا حتی خودتون یکی از اونا باشید، اما از طرف دیگه‌ هم، ممکنه افرادی هم بشناسید که تشویق‌های آنها، نتیجه خوبی نیاورده باشه یا اینکه باعث شده باشه افراد، تو جایگاهی قرار بگیرن که براش آماده نشدن یا خواندگیش را نداشتن.

      بیاید چند نمونه از این نوع تشویق‌های مثبت و منفی را نگاه کنیم.

      ما تا الان با برنابا به معنی پسر تسلی آشنا شدیم و عهد جدید، پر از این نمونه‌هاست.

      پولس هم یکی از کسائی هستش که این عطیه را داشت که کلیساها را تشویق به ایستادگی تو ایمان میکرد و با وجود اینکه میدانست چه فشارهایی به کلیساها از طرف بی‌ایمانان یا معلمین دروغین داره وارد میشه، اما آنها را تنها نزاشت و با نامه‌هاش یا ملاقات‌هایی که داشت تا جایی که میتونست، کلیسا را به ادامه دادن و تسلیم نشدن با شادی تشویق میکرد.

      مثلاً آیه‌ی امروز از فیلیپیان ۲: ۱ ـ ۴ را می‌خوانم:

      آیا در اتّحاد با مسیح دلگرم هستید؟ آیا محبّت، محرّک اصلی زندگی شماست؟ آیا با روح‌القدس مصاحبت دارید؟ و آیا احساس مهر و شفقت در بین شما وجود دارد؟ پس تقاضا می‌کنم خوشی مرا به کمال رسانید و با هم توافقِ فكری، محبّت دو‌جانبه و هدف مشترک داشته باشید. هیچ عملی را از روی هم چشمی و خودخواهی انجام ندهید، بلکه با فروتنی، دیگران را از خود بهتر بدانید. به نفع دیگران فکر کنید و تنها در فکر خود نباشید.

      آیا پولس از کلیسای فیلیپی شاد نبود؟

      البته که بود. اینو تو فصل ۱ آیه ۴ و ۸ میگه که با تمام دلش از فیلیپیان شاد و بخاطرشون خوشی داره. آیا این باعث تسلی کلیسای فیلیپی نیست وقتی اینو از دهان پولس می‌شنون با اینکه مدت‌هاست که اون را ندیدن؟

      کسی را می‌شناسم که وقتی به همراه کشیش کلیسا، بخاطر فعالیت مسیحی‌اش مدتی در زندان بود و بارها کشیش، صدای بازجویی‌های اون را شنیده بود که چطور تسلیم نشده بود و ایمانش را انکار نکرده بود. بعدها که از زندان آزاد شده بود، فهمید که شایع‌های زیادی از اون توسط ماموران حتی بین کلیسا پخش شده بود و اعضای کلیسا این شایع‌ها را باور کرده بودند و اون شدیداً دل شکسته از اعضایی بود که سال‌ها بهشون خدمت کرده بود تا اینکه مدتی بعد کشیش از زندان بیرون آمد، اولین چیزی که به اون مرد گفت این بود که صدای بازجویی‌هات را می‌شنیدم و انتظار نداشتم اینقدر محکم باشی.

      اون تعریف میکرد همین حرف کشیش، باعث شد که با وجود همه فشارها و دردهایی که وجود داشت، بتونه ادامه بده.

      این فقط یک نمونه تشویق هستش که باعث شد ایمانداری، همچنان وفادار باقی بمونه.

      از طرف دیگه، ما تو عهد جدید، نمونه‌های دیگه‌ای از تشویق‌ را می‌بینیم که برای کلیسا مضر بودند. نمونه‌اش، اتفاقی که تو کلیسا قرنتس تو پذیرش شخص زناکار افتاده بود. کلیسا، سازش کردن با این گناه بزرگ را، جز افتخارات خودش میدید. مثلاً پولس تو آیه ۲ فصل ۵ نامه اول قرنتیان می‌نویسه بجای اینکه خجالت بکشید، به این کار خودتان افتخار میکنید.

      یا تو کلیسای غلاطیه که با پذیرش شریعت‌گرایان، کلیسا به انحراف کشیده شده و از راه خودش کاملاً منحرف شدن یا تو موضوع ریاکاری پطرس تو غذا نخوردن با غیر یهودیان در انطاکیه، پولس نه تنها آنها را تشویق نمیکنه، بلکه حتی جلوی آنها می‌ایسته و توبیخ‌شان میکنه.

      تشویق کردن تو عهد جدید یک ابزار قوی هست برای بنا کردن کلیسا اما اگه نادرست هم استفاده بشه، ممکنه آسیب‌های جدی به کلیسا وارد کنه.

      تشویق کردن برای نیکویی کردن، همیشه خوبه و تشویق کردن و تسلی دادن افرادی که ضعیف‌تر هستن و نیاز دارن که کسی آنها را بلند کنه، وظیفه کلیسا هستش.

      نیاز داریم که تشویق‌های ما، صادقانه باشه نه برای تملق و تمجید اغراق ‌آمیز چون این بیشتر مضره برای کلیسا و کلیسا، جایی هستش که افراد نیاز دارن تشویق بشن تا بتونن تو فشارهایی که از طرف دنیا بهشون وارد میشه، تحمل کنن و بهش پیروز بشن.

      کتاب مقدس ما را تشویق میکنه به تسلی دادن همدیگه در کلیسا، محبت کردن همدیگه و بدون غرور و خودخواهی، با فروتنی، تا همدیگه را خدمت کنیم و سعی کنیم با این رفتار، اتحاد خودمان در مسیح نگه داریم.

      روزی میرسه که همه ما، زیر یک شبان، در بدن مسیح متحد میشیم و از بودن با خداوند و از محبتی که بین ماست، لذت خواهیم برد و تا ابد، خدا را پرستش خواهیم کرد.

      می‌خوام من هم شما را تشویق کنم که برای اون روز، صبر کنید و با شکر گذاری، برای رسیدن آن روز انتظار بکشید و برای آمدن این پادشاهی، تلاش کنید.

      برکت خداوند با شما باشد.

      آمین.

      Social Media:

      Website: https://kalameye-hayat.com

      Telegram: https://t.me/KalameyeHayatofficial

      Instagram: https://www.instagram.com/kalameyehayat

      Youtube: https://www.youtube.com/channel/UCyhbpNCwyvva-yH1gwFNw1w/videos

      #کلمه_حیات #پادکست_مسیحی #پادکست #مسیح #مسیحی #مسیح_موعود #عیسی_مسیح #پادشاهی_خدا #فیلیپیان #فیلیپی #تشویق #تسلی #پولس #برنابا #اتحاد #بنا_کردن_کلیسا #تشویق_مثبت #تشویق_منفی

Published: 14/02/2025