Gospel of Mark

نص:

ادامه فصل ۱۰ رو با پیشگویی مجدد عیسی از مرگش در اورشلیم شروع میکنیم که ظاهراً تغییراتی تو رفتار عیسی پیش اومده که باعث ترس شاگردا شده.

عیسی چند بار در مورد اتفاقاتی که تو اورشلیم براش میفته، صحبت کرده و اینبار از جزئیات بیشتری به شاگردا میگه که چون چند مرتبه در مورد این موضوع صحبت کردیم، بزارید به بخش دوم که مربوط به درخواست یوحنا و یعقوبه، برسیم.

پطرس تو انجیل متی، بعد از مرد ثروتمند که هفته پیش صحبت کردیم، به عیسی میگه ما که همه چیز بخاطر تو ترک کردیم، چی نصیبمون میشه و عیسی میگه: در آخرت، وقتی بر کرسی جلالش بشینه، آنها در کنار عیسی خواهند بود و اسرائیل را داودی خواهند کرد.

چیزی که اینجا یعقوب و یوحنا میخوان، چیزی جدیدی نیست. فصل قبل، آیه ۳۳ به بعد دیدیم بحثی بین شاگردا بود که کی بزرگتر از بقیه است و لایق جانشینی عیسائه و اینبار این جانشینی، به نشستن به دو طرف عیسی نزول پیدا کرده. این چیزی بود که بقیه شاگردا هم دنبالش بودن ولی این دو برادر پیش‌دستی کرده بودن. میدانیم که پطرس، یعقوب و یوحنا، شاگردای نزدیک‌تری به عیسی بودن و گاهی این سه نفر، شاهد چیزایی بودن که بقیه شاگردا نبودن و از دید انسانی، قدرت گرفتن افراد نزدیک به رهبر، خیلی محتمل‌تره تا افرادی که دورتر هستن.

ولی پادشاهی عیسی، برخلاف رسوم و فکرهای انسانی هست. کسی که قصد بزرگ شدن داره، بیشتر در خدمته چه خدمتی که ظاهراً برجسته تر از بقیه است و مورد تحسین افراده و چه خدمت‌هایی که افراد کمتری ممکنه دنبالش باشن یا اینکه دیده نمیشن.

از طرفی، ممکنه این موقعیت یا حتی خدمت، چیزی فریبنده‌ای باشه چرا که میتونه قدرت و اقتداری با خودش داشته باشه. این وسوسه‌‌ای هست که با ما رشد میکنه و میتونه خودش رو جاهای مختلفی نشان بده.

شاید شما هم مثل من، این متن رو بارها خونده باشید یا موعظه‌هایی ازش شنیده باشید و فراموش کرده باشیم که اولین مخاطب این متن، امروز خودمون باشیم. اگر جای یوحنا و یعقوب ما بودیم، آیا به دنبال نشستن و رهبری کردن بقیه نبودیم؟!

گفتن اینکه دنبال این موقعیت نیستیم، آسونه، ولی اگه به خودمون از دید همسر، فرزند یا همکارا و دوستانو آشناها نگاه کنیم، شاید بتونیم همچین نقشی که یوحنا و یعقوب مثل بقیه شاگردا دنبالش بودن را ببینیم. شاید اگه به رفتارمون تو مشکلات نگاه کنیم، اونوقت بتونیم همچین حسی رو تو خودمون واضح‌تر ببینیم که چطور سعی میکنیم نظر خودمون رو بهتر از بقیه بدانیم یا بخوایم اون رو به کرسی بشونیم.

شاید این موقعیت بهمون به عنوان شوهر یا فرزند بزرگتر، خادم، مدیر و حتی رهبر کلیسا بهمون داده شده باشه، کافیه که از چشم عیسی به نقشمون نگاه کنیم که آیا خانواده یا مردم ما را به عنوان شخص دلسوز خانواده یا کلیسا یا شرکت و محل کارمون میبینن یا به عنوان یک رئیس که دنبال قدرت و اختیاراتشه؟

عیسی در ظاهر یک انسان به زمین آمد، شاگرد داشت، اما مثل یک خادم زندگی کرد و جایی که لازم بود، از اقتدارش به عنوان نبی یا پسر خدا، به ضد معلمین و شبانان دروغین استفاده کرد.

رهبری و خدمت، به حکمت و فروتنی نیاز داره که از بالا داده میشه.

بیاید برای خدمتمون، خواندگی‌مون، هر نقشی که تو خانواده یا محل کار، خداوند بهمون بخشیده، دعا کنیم و اگر جایی هستش که باید بیشتر فروتنی بشیم یا بیشتر خدمت کنیم، فروتن بشیم و تلاش کنیم مثل عیسی رفتار کنیم.