Gospel of Mark

نص:

قبل از اینکه شروع کنم، خواستم بگم که آیات ۱۳ و ۱۴ را هم از فصل ۱۱ خواندم چرا که مربوط به موضوع امروز هستش و همونطور که هفته قبل گفتم، امروز قراره به خشک شدن درخت انجیر نگاه کنیم چون نظرات متفاوتی در مورد این بخشه که مثلاً عده‌ای معتقد هستن که عیسی با خشک کردن درخت، قوم اسرائیل را داوری کرد یا عده‌ای دیگه که میگن قوم اسرائیل رد شده و همونطوری که اسرائیل تو عهد عتیق قوم خاص خدا بود، الان تمامی برکات برای کلیسا و مسیحیاست و کلیسا قوم خاص خداوندست نه اسرائیل و دیدگاه دیگه‌ای هم هستن. نمیخوام امروز نظر خاصی رو تائید کنم یا نظر خودم رو بگم بلکه میخوام به نظرات مختلف نگاه کنیم تا باهاشون آشنا بشیم و بعد میتونیم خودمون به نتیجه برسیم.

قبل از اینکه این پادکست رو تموم کنیم میخوام ازتون بخوام که لطفاً این پادکست را تا انتها بشنوید و نیمه کاره رهاش نکنید چونکه ممکنه شما یا کلیسایی که عضوش هستید، یکی از این نظرات را داشته باشه.

قبل از هر چیز، تو اسرائیل خیلی از درختان انجیر، قبل از اومدن فصل انجیر، انجیرهای زودرس میاوردن و وقتی درختی، برگ‌های زیادی داشت، احتمالش زیاد بود که میوه زودرس آورده باشه. وگرنه فصل انجیر حدوداً ۶ هفته بعد از عید فصح هستش.

تو آیه ۱۴، عیسی میگه که دیگر کسی از میوه تو نخواهد خورد یا ترجمه قدیم که میگه از این پس تا به ابد، هیچ‌ کس از تو میوه نخواهد خورد و اگه به تفسیرهای مختلفی فارسی نگاه کنیم، تقریبا میشه گفت همه متّحداً معتقدند که خشک شدن درخت انجیر، نمادی از داوری و لعنت قوم اسرائیله چرا که انجیر یکی از نمادهای قوم اسرائيله. اینو میتونید به هوشع ۹ آیه ۱۰ و یوئیل ۱ آیه ۷ پیدا کنید که اسرائیل به درخت انجیر تشبیه شده. و این درخت، بخاطر اینکه ثمری نیاورده، مورد داوری عیسی قرار گرفت که باز هم به صورت تمثیلی، داوری که به درخت انجیر اومده، نماد داوری به قوم اسرائیله، اینو هم میتونید تو ارمیا ۸: ۱۳ و یوئیل ۱: ۱۲ ببینید که از اسرائیل بی ثمر صحبت میکنه که مورد داوری قرار میگیرن و تو این داستان، مفسرها معتقدند که قوم اسرائیل، چون ثمری نیاورد، مثلا پذیرفتن عیسی، پس زیر داوری و لعنته.

تخریب اورشلیم تو سال ۷۰ میلادی و به اسارت رفتن یهودیان هم نشانه‌ای از تحقق این لعنت هستش. این نظرات رو با شدت کمتر یا بیشتر تو تفسیرهای که به فارسی ترجمه شدن، دید.

ولی نگاه دیگه که میشه به این موضوع داشت، اینه که میدانیم که عهد عتیق، داستان قوم اسرائیله که خدا اون رو به عنوان قوم خودش پذیرفت، اونو برکت داد و ازش محافظت کرد و نهایتا مسیح از این قوم به روی زمین اومد.

تو نامه اول پطرس ۲: ۹ میگه که کلیسا، امت مقدس، کاهنان خداوند و قوم برگزیده خداونده. این فوق‌العاده‌ است و یه افتخار بزرگه واسه ما که این هویت و جایگاه رو داریم، ولی تکلیف قوم خدا، اسرائیل چی میشه؟ آیا این باعث شده خدا قوم خودش را فراموش کنه یا اونها را تا زمان بازگشت خودش، زیر نفرین نگه داره چرا که از عهد جدید که عیسی بود،‌ لغزش خوردند؟

آیا خدا عهدی که با ابراهیم، یعقوب و اسحاق بسته، چون فرزندانشون تو عهد وفادار نموندن، اونها را ترک کرده و خداوند هم تو عهد بی وفائی کرده یا زیر عهدش زده؟

کسی که همیشه عهد و پیمان رو شکسته، قوم اسرائیل بودن ولی خداوند همیشه وفادار بوده. بلاها یا داوری‌هایی که قوم اسرائیل دیدن، پیامد و ثمره نافرمانی بودن، که باز هم تو عهد نوشته شده بود.

پس خدا عهد و پیمانش را ترک نکرده بلکه قوم‌ اسرائیل و اگر خداوند قوم‌های دیگه را هم بخاطر عهد جدید پذیرفته، آیا این دلیل میشه که قوم سابق‌اش رو رد کرده؟!.

چیزی که پولس بعد به رومیان میگه اینه که قوم اسرائیل مثل شاخه اصلی درخته که قوم‌های دیگه بهش قلمه و پیوند زده شدن.

و چیز دیگه‌ای که میتونیم تو این متن ببینیم، لغت aiōn (ahee-ohn) که به چیزهای مختلفی ترجمه شده تو کل عهد جدید و یکی از این معانی، به دوره خاصی اشاره میکنه که به معنای ابد نیستش بلکه به یک عصر و دوره برمیگرده و اگه این خشک شدن انجیر، نمادی از داوری عیسی به قوم اسرائیل باشه، میتونه منظور به یه دوره یا اون نسل باشه چرا که کتاب مقدس از احیا شدن دوباره اسرائیل صحبت میکنه.

نمیتونیم با قطعیت بگیم که آیا عیسی قوم با خشکاندن انجیر، قصد داشته که اسرائیل رو نفرین کنه یا نه چون مشخص در این مورد حرفی زده نمیشه و هم مرقس هم متی، این بخش را با صحبت عیسی در مورد قدرت دعا به اتمام میرسونه نه داوری بر اسرائیل. چیزهای زیادی هستش که قادر به درکشون نیستیم چرا که نمیتونیم به قطعیت اراده خدا را در مورد خیلی از کارهاش بدانیم ولی چیزی که تو این داستان اتفاق میفته اینه که این خشک شدن درخت، برای شاگردا برکت روحانی داشت.

قوم اسرائیل، مثل این درخت انجیر بود که ظاهر زیبایی داشت، بنظر خداترس میومدن و نظام قربانی و پرستش خدا به راه بود، ولی در باطن، وقتی از نزدیک بهش نگاه میشد، میوه و ثمره‌ای نداشت. ممکنه شما هم تحربه کرده باشید که افرادی را الگو خودتون کرده باشید ولی وقتی نزدیک میشید، ناامید بشید چرا که ممکنه ظاهر زیبا ولی داخلشون خالی باشه.

زندگی روحانی هم همینطوره، شاید تو کار یا خدمت خیلی مشغول باشیم، مردم چیزهای خوبی ازمون تعریف کنن، ولی وقتی کتاب مقدس را میخونیم یا تو دعا هستیم، روح‌القدس چیز دیگه نشانمون بده یا اینکه نتونیم میوه‌های روح‌القدس رو که غلاطیان ازش میگه رو زندگی‌مون ببینیم.

ممکنه عطایای مختلف روح‌القدس رو داشته باشیم ولی میوه‌های روحه که تو زندگی مسیحیان باید دیده بشه.

امیدوارم تا انتها کنارمون بوده باشید و این چند دقیقه، براتون مفید بوده باشه.

شما را به دستان پر مهر مسیح میسپارم، باشه که میوه‌های روح هر روز بیشتر تو زندگی یا خدمتتان دیده بشه.

آمین