Gospel of Mark

نص:

تا مدت‌ها هر بار که این فصل را میخوندم یا به بخش مشابه‌اش تو متی یا لوقا، حس میکردم که بخش کوچکی از اتفاقاتی که اینجا ازش صحبت شده، مربوط به دوران کلیسای اولیه بود ولی بعد مطمئن شدم که بیشتر این اتفاقات، تو همان دوره تا سال ۷۰ م با خراب شدن معبد، اتفاق افتاد.

مثلاً تو کتاب اعمال رسولان که اطلاعات تاریخی زیادی میشه توش پیدا کرد، قحطی بزرگ تو فصل ۱۱ میخونیم یا دادگاهی شدن رسولان و جفای شدید به کلیسا یا ظهور مسیحیان دروغین که کلیسا را به هم ریخته‌ بودند، اما قسمت دیگه‌، به دوران بعد از خرابی اورشلیم مربوط میشه که با بازگشت مسیح ادامه پیدا میکنه.

خیلی از اتفاقاتی که تو دوره پیش از خرابی اورشلیم هست، بعد از آن هم ادامه پیدا میکنه و حتی الان هم میشه به وضوح خیلی از آنها را دید بخاطر همین نمیشه به این فکر کرد که این اتفاقات قرار بود فقط تو آن دوره بیفته. مثلاً ما جفا بر مسیحیان را هنوز هم داریم و یا حمایتی که روح‌القدس از ایمانداران میکنه.

خیلی از نبوت‌ها در کتاب مقدس بارها اتفاق میفته و فقط برای یک مرتبه نیست مثلاً در مورد چیزی که تو کتاب مقدس به اسم مکروه ویرانی معروف شده.

حدود ۶ قرن ق.م، دانیال از بی‌حرمت شدن و نجس شدن معبد توسط یکی از پادشاهان یونانی صحبت کرده بود زمانی که هنوز امپراتوری یونان حتی شکل نگرفته بود و این نبوت، تو سال ۱۶۷ ق.م، سال‌ها بعد از مرگ دانیال میفته.

آنتیوخوس چهارم یا آنتیوخوس اپیفانس، اورشلیم رو فتح میکنه و برای منع یهودیت و یونانی کردن یهودیان، ختنه و نگه داشتن شبات و رسوم مذهبی را ممنوع میکنه و نسخه‌هایی که از تورات پیدا میکنه را، میسوزونه. قربانی صبح و عصر در معبد را متوقف میکنه و بجاش روی مذبح قربانی، یک خوک را میکنه و بعد مجسمه زئوس را در معبد قرار میده و با اینکارها معبد را نجس میکنه. یوسیفوس چیزهای زیادی در مورد این اتفاق نوشته و اصطلاحا به دجال اول مشهور شد.

مرقس این انجیل رو قبل از سقوط اورشلیم و از بین رفتن معبد مینوسه و تو آیه‌های ۱و ۲ قبلاً نگاه کردیم که چطور تو سال ۷۰ میلادی، معبد توسط تیطوس اینبتر بی‌حرمت میشه و از بین میره.

عیسی این نبوت را تکرار میکنه و به شاگردان هشدار میده قبل از این اتفاق، اورشلیم و یهودیه را ترک کنند.

ولی موضوع به همینجا ختم نمیشه چرا که بعد از خرابی معبد، یوحنا تو کتاب مکاشفه فصل ۱۱، باز هم از بی حرمت شدن و نحس شدن معبد صحبت میکنه زمانی که دیگه معبدی وجود نداشت و ورود یهودیان به منطقه اسرائیل، تا سال‌ها جرم بود و ممکن بود باعث اعدامشون بشه.

یوحنا تو مکاشفه از چه زمانی صحبت میکرد؟ یا پولس تو نامه ۲ تسالونیکیان ۲: ۴ از کی صحبت میکنه که تو معبد میشینه و مردم را به پرستش خودش میخونه یا یوحنا تو فصل ۱۳ مکاشفه باز از کی صحبت میکنه که تصویرش برای پرستش قرار داده میشه و مردم ملزم به پرستش هستن و اگر اطاعت نکنن، کشته میشن؟

به نظر میاد که این اتفاق، ۲ مرتبه در تاریخ افتاده، یکبار توسط انتیوخوس، ۲ قرن قبل از میلاد و سال ۷۰ میلادی توسط تیطوس و در آینده، قراره برای بار سوم توسط ضد مسیح اتفاق بیفته.

شاید تا قبل از برگشتن یهودیان به اسرائیل، کسی یا مفسری نمیتونست حدس بزنه بعد از ۱۹ قرن، یهودیان باز به اسرائیل برمیگردن و به فکر ساختن دوباره معبد باشن.

این فصل پر از اینطور هشدارهاست برای زمان‌های آخر. این هشدارها برای این داده شدن تا از اتفاقاتی که خواهند افتاد، اطلاع داشته باشیم تا وقتی که این اتفاقات را می بینیم، مثل مردم دنیا برخورد نکنیم، نترسیم یا ایمانمون رو از دست ندیم بلکه برعکس، ایمانمون تقویت بشه که از قبل اینها به ما گفته شده. قراره این هشدارها ما رو تقویت و مجهز کنه نه اینکه مثل افراد پیشگو باشیم تا از زمان بازگشتن مسیح یا اومدن ضد مسیح پیشگویی کنیم.

در مورد اینکه آیا این جفاهایی که اینجا نوشته شده یا تو مکاشفه، ایمانداران آنها را تجربه میکنن یا نه، کلیساهای ۲ نظر مختلف دارن که گروهی معتقدند قبل از باز شدن مهرها و آمدن مصیبت‌های بزرگ، کلیسا اصطلاحا به آسمان برده میشه و گروه دیگر اعتقاد دارن که کلیسا همچنان بر زمین است و این سختی‌ها را تجربه میکنه. جواب هر چی که باشه، خداونده که از ما محافظت میکنه و ما باید ایمانمون رو محکم نگه داریم.

هفته دیگه با ادامه این موضوع، فصل ۱۳ را تمام میکنیم.

خداوند را جلال باد بخاطر رحمت عظیم و بزرگش که ما را حفظ میکند.

آمین